De lever maakt voortdurend gal aan. Daarin zitten galzouten die bij de vetsplitsing in de spijsvertering een rol spelen en afvalstoffen die via de darmen het lichaam verlaten.
Een deel van de galvloeistof stroomt via de galwegen continu af naar de twaalfvingerige darm. Een ander deel wordt opgevangen in de galblaas en daar geconcentreerd. Tijdens en na de maaltijd knijpt de galblaas samen en perst geconcentreerde gal naar de darmen waar het gebruikt wordt bij de spijsvertering.
In de galblaas kan de geconcentreerde gal gaan kristalliseren, er ontstaan kleine kristallen die kunnen uitgroeien tot stenen. Als zo’n steentje uit de galblaas wordt gedreven kan het vast komen zitten voor de galblaasuitgang of in de galweg. Er ontstaat dan een galsteenkoliek. De galweg probeert het steentje door samentrekking uit de drijven naar de darm. Dit veroorzaakt de buikpijn.
Als de galgang volledig wordt verstopt door een steen kan de gal niet meer afgevoerd worden en zal het zich gaan ophopen in het lichaam. Er ontstaat dan geelzucht. Als de gal niet meer continu afvloeit, kunnen bacteriën vanuit de darmen in de galwegen terecht komen en daar een ontsteking veroorzaken. Op die manier kan een ernstig ziektebeeld ontstaan met hoge koorts.
Galsteen komt het meest voor bij vrouwen met overgewicht boven de 40. Ook hebben 25 procent van de mensen boven de 50 last van galsteen. Bij de meeste veroorzaken ze gelukkig nog geen klachten.
Meestal duren deze klachten enkele dagen voordat het steetje door drijft naar de darm. Raadpleeg uw huisarts voor pijnstillers en zoek een houding waar u zich prettig bij voelt. Het moet van zelf weer over gaan.